Hugu Capeto

Hugu Capeto
rey de los francos (es) 3 xunu 987 - 24 ochobre 996 ← Lluis V de Francia - Robertu II de Francia →
Vida
Nacimientu	Dourdan, 940
Muerte	Les Juifs (en) , 24 d'ochobre de 996 (55/56 años)
Sepultura	basílica de Saint-Denis (es)
Causa de la muerte	causes naturales
Familia
Padre	Hugo el Grande
Madre	Hedwige de Sajonia
Casáu con	Adelaida d'Aquitania (969 (Gregorianu) – )[1]
Fíos/es	Hedwig of France, Countess of Mons (es) Robertu II de Francia[1] Gisèle de France (en)
Hermanos/es	Beatriz de Francia (es) Emma de Francia (es) Enrique I de Borgoña (es) Otón Enrique de Borgoña (es) Heribert d'Auxerre (es)
Pueblu	Dinastía de los Capetos
Estudios
Llingües falaes	llatín[2]
Oficiu	realeza (es)

Hugu Capeto (nacíu escontra'l 940, muertu en «Los Xudíos», cerca de Prasville (Eure-et-Loir) el 24 d'ochobre de 996^{[nota 1]}), duque de los francos (960–987), dempués rei de los francos (987–996), foi'l primer soberanu de la Casa de los Capetos. Fíu de Hugu'l Grande y de la so esposa Hedwige de Saxonia, foi herederu de la poderosa Casa Robertina, llinaxe que competía pol poder coles grandes families aristocrátiques de Francia nos sieglos IX y X.

A finales del sieglu X empieza una revolución económico y social que diba llegar al so apoxéu escontra'l 1100.^{[nota 2]} Los progresos agrícoles, l'empiezu de los desbrozos y l'aumentu de la capacidá d'intercambiu que traxo la introducción del dinar polos primeres carolinxos, supunxeron una dinámica económica entá cobarde pero real. Coles mesmes, el fin de les invasiones y la continuidá de les guerres privaes traxeron la construcción de los primeros castiellos feudales onde podíen atopar abellugu los llabradores. Coles mesmes, la nueva élite guerrera, los caballeros, entraron en competencia cola antigua aristocracia funcionarial carolinxa. Pa enriar a estos recién llegaos y p'asegurar la proteición de los sos bienes, l'aristocracia y la Ilesia sostuvieron y esplotaron el movimientu de la paz de Dios. Ye nesti contestu onde Hugu Capeto pudo instaurar la dinastía capeta.

En principiu beneficiar de la obra política del so padre que llogró contener les ambiciones de Heriberto II de Vermandois, amás neutralizando'l llinaxe. Sicasí, esto non pudo faese sinón ayudando a los carolinxos a caltenese, anque de fechu tuvieron totalmente escluyíos de la carrera pola corona dende la decadencia de Carlos el Simple. En 960, Hugu Capeto heredó'l títulu de duque de los francos llográu pol so padre en cuenta de la concesión de la corona a Lluis IV d'Ultramar. Pero, antes de llograr el poder, tuvo de lliberar de tutelar de los otonianos y esaniciar a los postreros carolinxos. Col sofitu de la Ilesia, y en particular del obispu Adalberón de Reims y de Gerberto de Aurillac, dambos próximos a la corte otoniana, foi finalmente escoyíu y consagráu rei de los francos en 987.

La relativa debilidá d'Hugu Capeto yera paradóxicamente una ventaya pa la so eleición poles otres grandes families col sofitu de los otonianos, yá que suponía poca amenaza a los güeyos de los grandes vasallos y pa les ambiciones imperiales. Sicasí, magar foi ciertu que'l nuevu rei nun llogró someter a los sos indisciplinaos vasallos, el so reináu supunxo un cambéu de la concepción del reinu y del rei. Asina, Hugu Capeto reconciliar cola Ilesia arrodiándose sistemáticamente de los principales obispos y averóse a l'aristocracia aliándose colos grandes príncipes territoriales (el duque de Normandía o'l conde d'Anjou), lo que reforzó'l so tronu. Conocemos la historia del primer Capeto principalmente gracies al monxu eruditu Richer de Reims.

La Francia occidentalis atopábase definitivamente dixebrada del Imperiu y el primer Capeto, como los sos socesores, punxo tola so enerxía en crear una dinastía continua, consolidando'l so poder sobre los sos dominios y acomuñando al tronu al so fíu Roberto II el Piadosu'l día de Navidá del añu 987.^[5] La corona foi, n'efeutu, tresmitida al so fíu tres la so muerte en 996. La casa de los capetos asina fundada va durar más d'ocho siglos y va dar orixe a dinastíes reales n'España, Portugal, Brasil,^[6] Italia,^[7] Hungría^[8] y Polonia.^[9]

1. ↑ ^{1,0 1,1} Afirmao en: Kindred Britain.
2. ↑ «idRef» (francés). Agencia Bibliográfica de Enseñanza Superior. Consultáu'l 11 mayu 2020.
3. ↑ Abbaye de Saint-Denis. Obituaires de Sens, Tome I.1, páx. 329.
4. ↑ Y. Sassier (1987). Hugues Capet: naissance d'une dynastie, Fayard, páx. 265.
5. ↑ C. Beaune, « roi », Dictionnaire du Moyen Âge, BUO, París, 2002, p. 1232.
6. ↑ M. Parisse, « Qu'est-ce que la France de l'an Mil? », La France de l'an Mil, Seuil, París, 1990, p. 29-30.
7. ↑ Casa d'Anjou-Sicilia
8. ↑ Dinastía d'Anjou-Hungría (1308-1386)
9. ↑ Dinastía Angevina (Caña Capeto-Anjou-Sicilia)

Error de cita: Esisten etiquetes <ref> pa un grupu llamáu "nota", pero nun s'alcontró la etiqueta <references group="nota"/> correspondiente